a contrastive genre analysis of persian and english job application letters

کارشناسان "بررسی مقابله ای نوشتار" در زبان های مختلف بر این باورند که زبان و فرهنگ مبدأ بر نحوه ی نگارش نویسندگان در زبان دوم تاثیر گذار است. درخواست نامه های شغلی نیز از این قاعده مستثنا نیستند. بر پایه ی اصول بررسی "ژانر" یا "نوع" قادر خواهیم بود به بینشی در زمینه ی یک "ژانر" یا "نوع" خاص مانند درخواست نامه های شغلی دست یابیم. علیرغم مطالعات متعدد در زمینه ی جنبه های گوناگون "بررسی نوع" و "بررسی مقابله ای نوشتار"، تا کنون درخواست نامه های شغلی در دو زبان فارسی و انگلیسی به شکل مقابله ای بررسی نگردیده اند. این مطالعه در پی یافتن آن است که آیا تفاوت معناداری میان درخواست نامه های شغلی فارسی و انگلیسی از نقطه نظر "بخش های تشکیل دهنده ی ژانر" وجود دارد یا خیر. برای نیل به این هدف، مجموعه ای از 50 درخواست نامه ی شغلی به صورت تصادفی از هر دو زبان انتخاب گردیدند. به منظور مشخص کردن "بخش های ژانری" موجود در نامه ها از یک الگوی نشانه گذاری استفاده شده که پیش از این توسط کانر، پرچ، و آپتون به کار گرفته شده است. با انجام یک محاسبه ی "مربع خی" (chi-square) و با تعیین سطح معناداری 0.5 تفاوت های معناداری در کاربرد بخش های ژانری 4 و5 در میان دو زبان مشاهده شد. بخش 4 در ارتباط با درخواست مصاحبه و نحوه ی ارتباط بیشتر با کارفرما می باشد. بخش 5 نیز به قدردانی و ابراز احترام درمتن نامه اختصاص دارد. در بخش چهار نامه نگاران فارسی زبان کمتر از نویسندگان انگلیسی به صراحت درخواست مصاحبه را مطرح میکنند. در بخش 5 نیز نامه نگاران فارسی کمتر به قدردانی و ابراز احترام در بدنه و متن نامه می پردازند. فراوانی به کارگیری بخش ژانری 3 که به استدلال نویسنده برای درخواست شغل اختصاص دارد، تفاوت آشکاری در میان دو زبان از خود نشان نمی دهد. اما نویسندگان انگلیسی تمایل بیشتری نشان می دهند برای نوشتن استدلال ها بر اساس تأمین خواست و سلیقه ی کارفرما. یافته های این مطالعه را می توان در کلاس های تدریس نوشتار به کار گرفت و انتقال این یافته ها به زبان آموزان می تواند ایشان را در امر فراگیری زبان یاری نماید.